Jej często jest nastrojem. Nie wiem gdzie jest zła. Zdarza się| {Ona jest bardzo.
- Przykładowo {zawsze|odpowiada mi, że jestemnie jestem.
- Nie rozumiem jak.
Czasami| {Ona jest zmieniła.
Wtedy
{ja|mam od niej.
Mamy blisko
Porozumienie i emocjonalna więź między matką a dzieckiem to jedne z najprostszych elementów szczęśliwego dzieciństwa. "Mama za blisko" to pojęcie, które opisuje nadzwyczaj bliski kontakt między matką a dzieckiem, który może mieć zarówno neutralne skutki. Należy pamiętać, że website każde dziecko jest różne i potrzebuje innego rodzaju kontaktów z rodzicem. Zbyt bliski kontakt może doprowadzić do problemy w rozwoju zaufania.
Z drugiej strony, odpowiednio umiarkowany i świadomy kontakt z matką jest niezbędny dla kształtowania emocjonalnego dziecka.
Granice mamy
Każda mama ma swoje granice. To naturalne i ważne, abyśmy wiedziały, co jest dla nas dobre, a co nie. Nie zawsze musimy być gotowe, aby udzielić wsparcia każdemu, kto tego potrzebuje. Czasami potrzebujemy czasu dla siebie, aby naładować baterie.
To nie znaczy, że nie kochamy swoich dzieci lub rodziny. To po prostu oznacza, że mamy swoje limity i musimy je uznawać.
Każdy człowiek jest inny i ma inne możliwości. Co dla jednej osoby jest łatwe, dla innej może być trudne. To samo dotyczy macierzyństwa. Nie ma jednego dobrego sposobu na bycie mamą.
Najważniejsze jest to, abyśmy były dobrymi mamami dla swoich dzieci i żeby czuły się kochane i bezpieczną.
Gdy matka staje się wrogiem
W życiu nie ma nic mocniejszego niż relacja z rodzicem. Ale co się stanie, kiedy ta relacja zostaje naruszona? Kiedy matka zaczyna walczyć z własnym dzieckiem, to {światznika. To jest traumatyczne doświadczenie dla dziecka, które czeka, aby doczynić miłość i bezpieczeństwo.
Znikąd nie ma sposobu, jak wyjść z sytuacji z {takim wrogiem|rodzicem. To wymaga ogromnej silny i determinacji , aby przetrwać taką wojnę.
Terrorizm matki
To zjawisko to prawdziwa naraźca. Kobieta to, co najcenniejsze, a terroryzm staje się jej narzędziem. Nie ma możliwości na wolność, tylko władza. Dziecko jest pośrodku tej walki, osaczone.
Ona uwodzenie | Nie mogę uciec od jej/tego/jego
Nie znam odpowiedzi na to pytanie. Czuję się jak marionetka w jej rękach. Każdy ruch, każde słowo - to wszystko jest kontrolowane przez nią. Próbuje opierać się, walczyć, ale nie ma sensu. Jej spojrzenie wbija się we mnie jak szpilka. Jej uśmiech... rozgrzewa/zabija/przeszkadza mi serce. Czy to normalne? Jak mam wydostać się z tego koła?